Διακήρυξη της Διεθνούς Συνάντησης Κινημάτων, Βαρκελώνη 10 και 11 Οκτώβρη 2015

Η Διακήρυξη της Διεθνούς Συνάντησης Κινημάτων της Βαρκελώνης

10 και 11 Οκτώβρη 2015

ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!

To «Σχέδιο Διάσωσης» που επέβαλε στην Ελλάδα το Γιούρογκρουπ αποκάλυψε μπροστά στα μάτια των λαών και κρατών της Ευρώπης την πραγματική φύση της ΕΕ στην υπηρεσία των τραπεζών, υπό την ηγεμονία της γερμανικής κυβέρνησης. Αυτή η τακτική οικονομικού πολέμου, συνομωσίας για τον εγκλωβισμό της θέλησης του ελληνικού λαού, για την αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να επιτευχθεί η συνθηκολόγηση της συνιστά, δια των μεθόδων και των αποτελεσμάτων της, οργανωμένο από τους ιθύνοντες της ΕΕ πραξικόπημα.

Το όραμα μιας ΕΕ που θα εγγυάται την κοινωνική υγεία και δημοκρατία, θα αποτρέπει τις συγκρούσεις μεταξύ των μελών της, θα στηρίζει τους πιο αδύνατους πολίτες της και τα λιγότερο ανεπτυγμένα έθνη σωριάστηκε μπροστά στα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα.

Βέβαια η ακραία νεοφιλελεύθερη λογική των μνημονίων που επέβαλε η Τρόικα δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αφορά την Πορτογαλία, την Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Γαλλία κλπ που επίσης υπέστησαν τη βιαιότητα των πολιτικών λιτότητας και προσαρμογής οι οποίες ευθύνονται για τη γενικευμένη υποχώρηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και των κοινωνικών δικαιωμάτων, για την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας και των ανισοτήτων, για την έκπτωση των θεσμών και της άσκησης εξουσίας στη συνείδηση των πολιτών των κρατών που συνθέτουν την ΕΕ καθώς και για την εσωτερική αποσταθεροποίηση των κρατών αυτών, όπως και για την εμφάνιση νέων εντάσεων μεταξύ των κρατών και τις απόπειρες επεκτατισμού.

H Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σκόπιμα δομημένη έτσι ώστε να υπηρετεί τα συμφέροντα των ελίτ και του διεθνούς κεφαλαίου, ενάντια στις λαϊκές τάξεις, με απουσία πολιτικών φορολογικής αναδιανομής που θα αποσοβούσε πιθανές οικονομικές ανισορροπίες, και προβλέψιμες κρίσεις χρέους των κρατών μελών. Ακόμα και κάποιοι από τους λεγόμενους «πατέρες της ΕΕ» αναγνωρίζουν το προπατορικό αμάρτημα της Συνθήκης του Μάαστριχτ και το μοιραίο λάθος του ευρώ. Η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος όξυνε τις οικονομικές ασυμμετρίες και ανισότητες μεταξύ των κρατών προς όφελος των κρατών εκείνων που, όπως το γερμανικό, μπόρεσαν να επωφεληθούν στον υπέρτατο βαθμό από τη θέση ισχύος που είχαν.

Σήμερα η ΕΕ διαιρείται σε κράτη νικητών και σε κράτη ηττημένων. Οι λαοί του Ευρωπαϊκού Νότου είναι στο στρατόπεδο των χαμένων, καταδικασμένοι να εφαρμόζουν επί δεκαετίες πολιτικές λιτότητας και προσαρμογής προκειμένου να πληρώσουν στους πιστωτές ένα δάνειο που, μέσα από μια διελκυστίνδα πολιτικών ύφεσης καταντάει μη βιώσιμο. Οι συνθήκες της ΕΕ, ιδίως το «Σύμφωνο για το ευρώ (euro plus pacte)» και η «Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης» μετατράπηκαν σε εργαλεία νομιμοποίησης μιας σχεδόν αποικιοκρατικής σχέσης μεταξύ χωρών πιστωτών και χωρών χρεωμένων. Η βάρβαρη διαλεκτική μεταξύ δανειστών και δανειζόμενων που μετασχηματίζονται σε αφέντες και δούλους έτσι όπως την γνωρίζουμε μέσα από την ιστορία, επανεμφανίζεται με ωμότητα στο πλαίσιο λειτουργίας της ΕΕ.

Αυτή η σχέση εξουσίας δεν εκφράζεται μόνο στα μνημόνια και τα «σχέδια διάσωσης» αλλά παρήγαγε και την αντιδημοκρατική αντι-μεταρρύθμιση του Ισπανικού Συντάγματος με το άρθρο 135 που δρομολόγησε την πτώση των αρχηγών της κυβέρνησης και την αντικατάσταση τους από έναν εσμό λακέδων σύμφωνα με τη βούληση της ΕΕ.

Οι νικήτριες δυνάμεις στους κόλπους της ΕΕ δε θα είχαν μπορέσει να εγκαταστήσουν καθεστώς ηγεμονίας χωρίς την εθελοτυφλία, ανευθυνότητα, δουλικότητα ή διαφθορά των οικονομικών και πολιτικών ελίτ Οι νικηφόρες ολιγαρχίες οικοδόμησαν την επικράτησή τους όχι μόνο μέσα από συμμαχίες οικονομικές ή συμφερόντων με τις τράπεζες και τους εξαγωγικούς φορείς του μεγάλου κεφαλαίου εντός των διάφορων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά επίσης μέσω ιδεολογιών και της επιβολής του μύθου της ΕΕ ως λίκνο μιας νέας κρατικής οντότητας που θα ήταν φορέας προόδου, ειρήνης και δημοκρατίας έξω από την οποία η κατάρα της υπανάπτυξης και της εξάρτησης θα ήταν αναπόφευκτη. Στην κατασκευή αυτού του μύθου, το ευρώ ήταν o στυλοβάτης χωρίς το οποίο η διάρθρωση συμφερόντων και σχέσεων εξουσίας της παρούσας ΕΕ θα κατέρρεε. Αυτό εξηγεί την επιθετικότητα του οιωνοί σωτηριολογικού νεοφιλελεύθερου κηρύγματος κατά το οποίο εκτός ευρώ δεν υπάρχει λύτρωση.

Στην πορεία της ιστορίας, λαοί, έθνη, πολίτες, τάξεις του μόχθου που στέναξαν κάτω από το ζυγό κατακτητών, αποικιοκρατών αυταρχικών δυνάμεων, κυβερνήσεων και εκμεταλλευτριών τάξεων υπέστησαν αντίστοιχα κηρύγματα προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνθηκολόγηση και η υποταγή τους κι όμως αντί να γονατίσουν, ξεσηκώθηκαν συντεταγμένα για να αποτινάξουν τη σκλαβιά, την τυραννία, ή την κυριαρχία. Οι δημοκρατικές και λαϊκές επαναστάσεις των τελευταίων αιώνων χάραξαν με φωτιά και σίδερο μια αλήθεια: «χωρίς εθνική κυριαρχία επί των εργαλείων και μοχλών της οικονομίας, δεν υπάρχει δημοκρατία»

Στην πραγματικότητα η ΕΕ είναι η ακύρωση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Η ΕΕ των ολιγαρχιών υπό την αιγίδα της νέας γερμανικής αυτοκρατορίας δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί εκ των ένδον. Οι ολιγάρχες δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν κανένα από τα προνόμια και πλεονεκτήματα που συσσώρευσαν από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και την εισαγωγή του ευρώ. Αν δεν ακούν ούτε τις προειδοποιήσεις του «αμερικάνου φίλου» και του εκτελεστικού του οργάνου ΔΝΤ, τότε η εξακολούθηση των σύμφυτων με το ενιαίο νόμισμα οικονομικών πολιτικών απειλεί με κατάρρευση την οικονομική ανάκαμψη σε διεθνές επίπεδο και αναμένεται να πυροδοτήσει ή να ευνοήσει μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση.

Τα έθνη και οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου που υφίστανται την ασφυκτική πίεση του χρέους καλούνται να ξεσηκωθούν ενάντια στην αντιδημοκρατική και αντικοινωνική ΕΕ που τους συνθλίβει δείχνοντας και στους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς και έθνη το δρόμο της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης έτσι ώστε οι λαοί να οικοδομήσουν νέες σχέσεις βασισμένες στον αμοιβαίο σεβασμό, την ισότητα και την αλληλεγγύη.

Προϋπόθεση για τη χειραφέτηση των λαών του ευρωπαϊκού νότου είναι η έξοδος από το ευρώ και η πλήρης αποδέσμευση από την ΕΕ έτσι ώστε να ανακτηθεί η δημοκρατική και λαϊκή κυριαρχία, να διασφαλιστεί το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση να τεθούν σε εφαρμογή οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που θα επιτρέψουν την έξοδο από το υφεσιακό σπιράλ των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας και προσαρμογής και θα ανοίξουν το δρόμο για τον κοινωνικό μετασχηματισμό.

Για να πραγματοποιηθεί ο στρατηγικός στόχος της χειραφέτησης χρειάζεται οργανωτικά εργαλεία.

Οι πολιτικές οργανώσεις, οι ακτιβιστές και λοιποί συμμετέχοντες στη «Διεθνή Συνάντηση για την Έξοδο από το Ευρώ» στη Βαρκελώνη, αποφασίζουμε να εγκαινιάσουμε τη διαδικασία σύστασης ενός «Μετώπου Απελευθέρωσης των Εθνών και Λαών του Ευρωπαϊκού Νότου» συντονίζοντας τη δράση μεταξύ κινημάτων των χωρών της ΕΕ που έχουν ίδιες αξίες και στόχους έτσι ώστε να επιτύχουμε την έξοδο από το ευρώ, την απελευθέρωση από την ΕΕ, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και να σχεδιάσουμε τις βάσεις μιας αληθινής συνεργασίας και συμπόρευσης λαών και εθνών βασισμένης στον αμοιβαίο σεβασμό την σε ισότιμη βάση συμφωνία και την γνήσια αλληλεγγύη.

Αρχίζουμε αμέσως τις προκαταρκτικές εργασίες στην κατεύθυνση ενός διαρκούς συντονισμού και με την πρόθεση ακόμα μεγαλύτερης διεύρυνσης προκειμένου να οργανώσουμε την επόμενη συνάντηση στο πλαίσιο της οποίας θα συσταθεί και επίσημα το «Μέτωπο απελευθέρωσης των Λαών του Ευρωπαϊκού Νότου»

Βαρκελώνη 11 Οκτώβρη 2015